بیانات

فیلترها
فیلترها






کلیدواژه
بیانات
سخنرانی دهه اول محرم‌الحرام، بحث شرح حدیث شاگرد امام صادق (ع)، جلسه 2
جلسه ۲ از ۱۰
list_icon_blue خلاصه جلسه
حضرت آیت‌الله رضایی تهرانی در این جلسه با تأکید بر فضیلت‌های اهل‌بیت (علیهم‌السلام) کلام خود را آغاز کرده و به نقش امام صادق (علیه‌السلام) در گسترش علوم اسلامی اشاره می‌کنند. با ذکر نمونه‌هایی از شاگردان برجسته امام، مانند جابر بن حیان (پدر علم شیمی) و مقنّع (مخترع قمر مصنوعی)، به تأثیر تعالیم ائمه (علیهم‌السلام) در پیشرفت علوم پرداخته شده است. ایشان سپس، با اشاره به روایتی از شاگرد امام صادق (علیه‌السلام)، اهمیت حفظ ارزش‌ها و معامله با خدا برای تضمین بقا و رشد آن‌ها را بیان می‌کنند. در ادامه حضرت استاد با تحلیل آیه‌ای از قرآن، تفاوت‌های روزی انسان‌ها به عنوان حکمتی الهی معرفی و از حسد و تأسف بر گذشته نهی می‌کنند. در بخش پایانی سخنرانی، ایشان به واقعه عاشورا و فضیلت خاک کربلا می‌پردازند و با روایتی از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) درباره شهادت امام حسین (علیه‌السلام) و نقش ام‌سلمه در این رویداد را بیان می‌نمایند.
دسته بندی اهل بیت (علیهم‌السلام)
مناسبت دهه اول محرم
مکان مسجد دانشگاه شیراز
زمان جمعه ۳۱ شهریور ۱۳۹۶
شماره جلسه
جلسه ۲ از ۱۰
سخنرانی دهه اول محرم‌الحرام، بحث شرح حدیث شاگرد امام صادق (ع)، جلسه 1
جلسه ۱ از ۱۰
list_icon_blue خلاصه جلسه
حضرت آیت‌الله رضایی تهرانی با تأکید بر آموزه‌های اخلاقی و دینی از زبان امام صادق (علیه‌السلام) کلام خود را آغاز کرده و به بررسی هشت درس تربیتی می‌پردازند که یک شاگرد از محضر ایشان آموخته است. درس‌ها شامل اهمیت همراه ماندگار (عمل نیک)، فخر بجا (تقوا به جای مال و نسب)، هواگریزی (کنترل هوای نفس)، و دیگر مفاهیم مانند توکل، زهد، و یاد مرگ می‌باشد. در بخشی دیگر از سخن، حضرت آیت‌الله رضایی تهرانی روایت شهادت مسلم بن عقیل و عزاداری برای امام حسین (علیه‌السلام) را با بیانی عاطفی توصیف می‌کنند. ایشان بر تأکید بر سوءتفاهم‌های رایج در دینداری و لزوم فهم صحیح احکام شرعی اهتمام می‌ورزند .
دسته بندی اهل بیت (علیهم‌السلام)
مناسبت دهه اول محرم
مکان مسجد دانشگاه شیراز
زمان پنجشنبه ۳۰ شهریور ۱۳۹۶
شماره جلسه
جلسه ۱ از ۱۰
نشست علمی انسان متعالی و شاگرد‌پروری در اسلام، جلسه 4
جلسه ۴ از ۴
list_icon_blue خلاصه جلسه
حضرت آیت‌الله رضایی تهرانی در پایان این سلسله جلسات بیان می‌دارند که شاگردپروری رابطه‌ای عمیق بین استاد و شاگرد است که در آن، شاگرد با اخلاص و احترام از استاد می‌آموزد و استاد با مهربانی و دلسوزی او را راهنمایی می‌کند. در اسلام، احترام به استاد یک وظیفه اخلاقی و دینی است، در حالی که در برخی نظام‌های آموزشی غربی این رابطه گاه سرد و رسمی است. شاگرد موفق با پشتکار و غیرت می‌آموزد و استاد خوب با صبر و فروتنی آموزش می‌دهد. هدف نهایی، تربیت انسان‌های عالم و متعهدی است که بتوانند دانش و اخلاق را به نسل‌های بعد منتقل کنند. ایشان همچنین می‌فرمایند که در این میان، اخلاص نقش کلیدی دارد؛ شاگرد باید برای خدا بیاموزد، نه برای منافع مادی یا موقعیت اجتماعی. همچنین، استاد باید با فروتنی و ایثار، شاگردان را راهنمایی کند، همان‌گونه که بزرگان دین و علم چنین کردند. نمونه‌های تاریخی مانند رابطه امام باقر (علیه‌السلام) و محمد بن مسلم یا تربیت شاگردان توسط علامه طباطبایی (رحمت‌الله‌علیه) نشان می‌دهد که شاگردپروری موفق، نتیجه تعامل دوطرفه و پیوند عاطفی و علمی عمیق است.
دسته بندی اخلاق اسلامی
مناسبت -
مکان هیئت علمی دانشگاه شاهد، مشهد
شبکه
برنامه
زمان یکشنبه ۲۰ اسفند ۱۴۰۲
شماره جلسه
جلسه ۴ از ۴